Aslında bu kavram: “retro-arabalar” oldukça belirsizdir.
Bir arabanın gurur verici “retro” unvanını taşıması için en az 40 yıl önce üretilmiş olması gerektiğine dair söylenmemiş bir kural var. Ancak bu kural her zaman geçerli değildir. Daha sonra piyasaya sürülen bir model, retro otomobil olarak da tanımlanabilir ancak bunun için nadir bir serinin temsilcisi olması gerekir. Hiç tereddüt etmeden, geçen yüzyılın 70’li yıllarında üretilen arabalar bile retro otomobil kategorisine giriyor ancak orijinal olarak sınırlı sayıda üretilmiş olmak şartıyla, yaklaşık 20-25 bin adedi geçmeyecek şekilde.
Dünyanın en eski arabası hangisidir?
Tarihin ilk otomobilinin hangisi olduğunu söyleyebilmek oldukça zor olsa da genel olarak Karl Benz tarafından üretilen Benz Patent Motorwagen ilk otomobil olarak kabul edilir. Ancak Cugnot’nun “Fardier”sini de ilk otomobil olarak kabul edenler vardır.
1886’da çıkan Benz Patent Motorwagen içten yanmalı motoru kullanan ilk otomobildir.
Her koleksiyonerin hayali, en başından itibaren sayısı birkaç yüz kopyayı aşmayan bir modele rastlamaktır. Dünya otomotiv endüstrisi tarihinde, onlarca birimlik miktarlarda (çoğunlukla çeşitli hükümetlerin emriyle) üretilen modeller de vardır, ancak yalnızca çok çok zengin koleksiyoncular bu tür arabaları arıyor
Ayrıca “yeniden yapım” adı verilen özel bir retro araba türü de vardır. Eski geleneklerin taraftarları, ya modern malzemeler ve teknolojiler kullanılarak onarıldıkları ya da mevcut çizimler ve fotoğraflar kullanılarak tamamen sıfırdan yaratıldıkları için bu tür arabaları “retro” olarak tanımıyorlar. Muhafazakar koleksiyoncular, yalnızca çok az modernizasyona tabi tutulmuş veya bundan tamamen kaçınılmış gerçekten eski ve nadir arabaları eski model araba olarak kabul ediyor.
Ancak son yıllarda “yeniden yapımlar” giderek daha popüler hale geldi. Retro-orijinaller o kadar nadir bulunuyor ki, ortalama ve hatta ortalamanın üzerinde geliri olan insanlar için fiyatları astronomik. Bu nedenle çoğu eski model araba tutkunu, tutkularını tatmin etmenin temel mali imkansızlığı nedeniyle sıklıkla hayal kırıklığına uğrar.
Bu nedenle onlar için en kabul edilebilir iki seçenek kalıyor. Birincisi, bir arabayı restore etmek ve tekrar çalışır duruma getirmektir. Bu, geleneksel olandan çok daha ucuz olduğu için en popüler seçenektir – buradaki ana yatırım, harcanan çaba ve zamandır.
İkinci seçenek daha pahalıdır, ancak genellikle araba yapımı konusunda profesyonel anlayışa sahip ve eski model bir arabayı sıfırdan monte edebilen gerçek meraklılar tarafından seçilir. Böyle bir kişinin ilgisi sadece hikayenin bir kısmına dahil olmak değil, aynı zamanda gerçek bir otomobil tasarımcısı ve mühendisi gibi hissetme fırsatından da kaynaklanmaktadır.
Ara katmanda ise milyonlarca dolar harcayacak kadar zengin olmayan, ancak bu tür “eski-yeni” arabaları, teknik yeteneği olan, bu işi meslek haline getirmiş kişilerden satın alabilecek kadar maddi imkanı olan koleksiyonerler yer alıyor .
Eski model araba fiyatlarına gelince, tüm koleksiyonlarda olduğu gibi burada da her kasa ayrı bir değerlendirmeye tabi tutuluyor. Elbette araba ne kadar eskiyse ve ne kadar “orijinal” parçaya sahipse o kadar pahalı olacaktır. Ancak her durumda bir dizi faktör değerlendirilir – yaş, koruma derecesi, bir ulaşım aracı olarak arabanın çalışma durumu, belirli bir modelin popülaritesi, hayatta kalan benzer arabaların sayısı, onarım ve restorasyon çalışmalarının maliyeti, vb. Çoğu zaman gerçek tutku artı girişimcilik yeteneği ve hünerli eller, bu hobiyi milyon dolarlık banka hesabı olmayan insanlar için de erişilebilir hale getirir.
